Asteri FM

Απαιτούμε αλλαγή πολιτικών, που θα θέσουν στο επίκεντρο το κόσμο της εργασίας, που οι ζωές μας θα μετράνε παραπάνω από τα κέρδη τους.

Μια βδομάδα μετά από μια ιστορική στιγμή, όπου δεκάδες χιλιάδες λαού σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες νέες και νέοι, εργαζόμενες και εργαζόμενοι, διαδήλωσαν γεμάτοι θλίψη και οργή.

Θλίψη για το θάνατο όσων επέβαιναν στο τρένο, το θάνατο τόσων νέων παιδιών, των παιδιών όλων μας, των εργαζομένων όλων των ανθρώπων της τάξης μας Διαδηλώσαμε όμως και γεμάτοι οργή γιατί το δυστύχημα στα Τέμπη δεν ήταν η κακιά στιγμή, ένα παιχνίδι της μοίρας αλλά αποτέλεσμα πολιτικών.

Αυτών του λεγόμενου «επιτελικού κράτους» που στη πραγματικότητα δεν είναι παρά εργαλείο αναξιοκρατίας, πελατειασμού, και διαφθοράς, αλλά και συστηματικής διάλυσης των δημόσιων υποδομών και τελικά εκποίησης τους στον ιδιωτικό τομέα με καταστροφικά αποτελέσματα.

Το ζήσαμε στη πανδημία με την εγκατάλειψη του ΕΣΥ, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς προσλήψεις γιατί «οι ΜΕΘ είναι πεταμένα λεφτά» όπως μας έλεγε υπουργός ή ακόμη χειρότερα γιατί «το ΕΣΥ είναι πολυτέλεια» όπως μας έλεγε άλλος υπουργός. Το αποτέλεσμα ήταν 35 χιλιάδες νεκροί, κατατάσσοντας τη χώρα στις πρώτες θέσεις της μακάβριας στατιστικής των θανάτων από covid στην Ευρώπη.

Οι μεγάλες διαδηλώσεις όμως δεν αποσκοπούσαν μόνο να εκφράσουν τα συναισθήματα του λαού για το έγκλημα των Τεμπών, ένα σιωπηλό θρήνο, όπως θα έλπιζαν κάποιοι.

Οι εργαζόμενες κι οι εργαζόμενοι απαίτησαν, έχοντας μικρή εμπιστοσύνη στους θεσμούς, την αποκάλυψη των αιτιών της τραγωδία και τη τιμωρία των υπευθύνων Ταυτόχρονα απαίτησαν αλλαγή πολιτικών, που θα θέσουν στο επίκεντρο το κόσμο της εργασίας, που οι ζωές μας θα μετράνε παραπάνω από τα κέρδη τους.

Μια βδομάδα μετά τις μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις κι από ότι φαίνεται κανείς από τη κυβέρνηση δε φαίνεται να πήρε το μήνυμα.

Όχι ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό.

Πως μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης να διαχυθούν οι ευθύνες στο χρόνο και σε όλους μας.

Το αλαζονικό και ασυναίσθητο «φταίμε όλοι» του πρωθυπουργού, την ίδια ώρα που αποκαλύπτεται η επιδεικτική αδιαφορία στις δραματικές εκκλήσεις των συνδικάτων των σιδηροδρομικών που καταδείκνυαν τις σοβαρές ελλείψεις ασφάλειας. Η προσπάθεια να ενοχοποιηθούν συνολικά οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και ένας υποτιθέμενος «κρατισμός».

Με πραγματικό στόχο βέβαια να συνεχιστούν οι καταστροφικές ιδιωτικοποιήσεις και να πάψει η γι αυτούς «ενοχλητική» φωνή των συνδικάτων. Πως μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά προβοκάτσια Βορίδη όπου στο site του ΥΠΕΣ, ανέβηκε η είδηση πως απεργία κρίθηκε παράνομη από τα δικαστήρια διοχετεύοντας μάλιστα μέσω του ΑΠΕ την είδηση.

Λίγη ώρα μάλιστα πριν ξεκινήσει η απεργία των δημοσιογράφων, για να μη διασταυρωθεί η είδηση. Πανικόβλητοι από τη λαϊκή οργή καταφεύγουν στη δολιότητα πιστεύοντας πως θα τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους. Ενδεικτική είναι η προσπάθεια του ΥΠ.ΕΣ. Βορίδη να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, μια μέρα πριν την απεργία απαιτώντας τη συλλογή στοιχείων για τους απεργούς από το Τμήμα Πειθαρχικού και Δεοντολογίας, συνδέοντας μάλιστα όχι τυχαία το φακέλωμα αυτό με μια απροσδιόριστη «αξιολόγηση

Η μαζική συμμετοχή στην απεργία δίνει αποστομωτική απάντηση. Μέσα όμως σ αυτό το ζοφερό περιβάλλον της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς, των απευθείας αναθέσεων προβάλλει κι ένας κόσμος ελπίδας. Αυτός της συλλογικής δράσης της αλληλεγγύης και του αγώνα για μια καλύτερη ζωή. Ο κόσμος των συνδικάτων και οι άνθρωποί τους,

Που σε αντίθεση με τα καλοπληρωμένα golden boys νοιάστηκαν για την ασφάλεια και τη ζωή των επιβατών.

Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε πριν μια βδομάδα στις μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις φωνάζοντας ΦΤΑΝΕΙ ΩΣ ΕΔΩ.Αρνούμαστε να ζούμε ένα καθημερινό αργό θάνατο στη φτώχεια την ακρίβεια, με μισθούς πείνας, με την ανεργία και την εκμετάλλευση των παιδιών μας στα εργασιακά κάτεργα και ταυτόχρονα να μη ξέρουμε αν εμείς ή τα παιδιά μας θα μπορέσουν να φτάσουμε ζωντανοί σ ένα σιδηροδρομικό ταξίδι, ή αν θα γίνουμε θύματα της κρατικής αδιαφορίας και των ιδιωτικών κερδών.

Συνεχίζουμε  τον αγώνα μας:

Για να μη συγκαλυφθούν οι ευθύνες για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Για Δημοκρατία, δικαιοσύνη και αξιοκρατία.

Για Εργασία με δικαιώματα και ασφάλεια.

Για να σταματήσουν οι Ιδιωτικοποιήσεις και κρίσιμοι τομείς που αφορούν Δημόσια Αγαθά και Υπηρεσίες να επανέλθουν στον έλεγχο του Δημοσίου.

Παναγιώτης Κουμουνδούρος

Πρόεδρος της ΕΓ του Νομαρχιακού Τμήματος Λακωνίας της ΑΔΕΔΥ

Μία ανάσα πριν την 25η Μαρτίου και η αγορά άρχισε να ζεσταίνεται, με τον μπακαλιάρο να είναι στην πρώτη θέση στις προτιμήσεις των καταναλωτών.

Φέτος όμως οι τιμές στον μπακαλιάρο αυξήθηκαν, με αποτέλεσμα να είναι απλησίαστος για πολλούς καταναλωτές, αφού το ένα κιλό αγγίζει τα 23 ευρώ. Ο μπακαλιάρος α’ ποιότητας Ισλανδίας κυμαίνεται από 19,80 έως 22,80 ευρώ το κιλό ενώ πέρυσι από 18 έως 20 ευρώ το κιλό.

Οι περισσότεροι καταναλωτές άρχισαν να προετοιμάζονται από τώρα για το τραπέζι της 25ης Μαρτίου κάνοντας έρευνα αγοράς από ιχθυοπωλείο σε ιχθυοπωλείο. Οι περισσότεροι προτιμούν μπακαλιάρο, καλαμάρια και γαρίδες.

Όπως αναφέρουν στο ρεπορτάζ του MEGA, φέτος θα είναι πιο φειδωλοί στις αγορές τους, καθώς παρατηρούν αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων σε σχέση με πέρυσι.